Cellulaire stretching is een therapeutische techniek die erin bestaat een zuigkracht (negatieve druk) uit te oefenen op de huid, waardoor de cellen van de opperhuid, de lederhuid en de hypodermis, evenals het omliggende bindweefsel (bloedvaten, fascia, lymfatische haarvaten, collageen- en elastinevezels) worden opgerekt.
Deze kracht kan worden bereikt met een depressotoestel zoals de DX Focus van Starvac die speciaal is afgesteld om een vacuüm van tussen -10 en -160 Mbar te creëren. Deze mechanische prikkel wordt vervolgens gedetecteerd door mechanoreceptoren in de verschillende lagen van de huid, wat tot een biologische respons leidt.
In de literatuur wordt dit mechanisme bestudeerd in het kader van esthetische protocollen, postoperatieve ingrepen en fysiotherapie. Het wordt ook omschreven als mechanische stimulatie of mechano-stimulatie.
Werkingsmechanisme
Cellulaire stretching is een oprekking van de huidcellen, met name fibroblasten (huidcellen) en myocyten (spiercellen), die wordt verkregen door toepassing van deze zachte negatieve druk die een mechanische prikkel veroorzaakt zonder spataders, petechiën of andere schadelijke bijwerkingen te veroorzaken. Deze methode verschilt in haar vermogen om gezond collageen van goede kwaliteit aan te maken en geen littekenachtig (vezelig) collageen als reactie op een al te agressieve behandeling.
De huid heeft veel mechanoreceptoren, waarvan er één in het bijzonder, het Corpusculum van Ruffini, gevoelig is voor uitrekking. Wanneer de huid wordt uitgerekt, zetten de mechanoreceptoren deze mechanische prikkel om in een zenuwimpuls, wat sensorische transductie wordt genoemd (1). Deze zenuwimpuls leidt tot een biologische reactie.
Verschillende biologische reacties zijn waargenomen na het gebruik van cellulaire stretching. Verschillende studies hebben met name aangetoond dat de productie van collageen door de fibroblasten (2) toeneemt, dat de productie van groeifactoren (3) wordt gestimuleerd en dat de microcirculatie verbetert doordat de productie van stikstofmonoxide in de haarvaten van het bloed wordt gestimuleerd (shear-stress effect) (4).
Gebruik
Cellulaire stretching wordt gebruikt op het gebied van esthetiek, sport (fysiotherapie) en postoperatieve gezondheid.
Esthetisch gebruik
Cellulaire stretching stimuleert de productie van collageen door de fibroblasten. Deze stimulatie maakt het mogelijk de huid weer stevig te maken (5) door de dikte en dichtheid ervan te verhogen (collageengehalte van de huid), de soepelheid te herstellen en het silhouet te hermodelleren (6). Het stimuleren en reguleren van de collageenproductie helpt ook om vlekken zoals striae te verminderen en littekens (keloïd, hypertrofisch, acne, enz.) minder zichtbaar te maken.
Bovendien leidt de negatieve druk tot een hyperhemie van het huidweefsel (bloedtoevoer) en maakt het zo een betere microcirculatie in de bovenste weefsels mogelijk (inwerking op de bloedhaarvaten) alsook een betere lymfedrainage (7) en eliminatie van toxines via het lymfestelsel (inwerking op de lymfatische haarvaten).
Toepassingen in de fysiotherapie
Cellulaire stretching wordt hoofdzakelijk uitgeoefend op de verschillende lagen van de huid, maar kan ook de spier betreffen, die ook mechanoreceptoren heeft. In het bijzonder kan door cellulaire stretching de eiwitsynthese van myocyten (spiercellen) (8) worden verhoogd, of het nu gaat om collageenhoudende eiwitten of niet. In de context van sport maakt cellulaire stretching dus een beter herstel na de inspanning mogelijk en vermindert het spierpijn en -schade. Door de verbetering van de lymfedrainage kunnen bovendien toxines die het gevolg zijn van een intensieve lichamelijke activiteit, zoals melkzuur of urinezuur, worden afgevoerd.
Postoperatief gebruik
Na een operatie reageert de huid heel snel op het trauma veroorzaakt door canules, scalpel, naald, enz. door snel een grote hoeveelheid collageen te produceren. Dit wordt littekencollageen genoemd omdat de vier organisatieniveaus ervan niet worden gerespecteerd (primaire, secundaire, tertiaire en quaternaire eiwitstructuur) vanwege de snelle opbouw (minder dan 6 weken).
Dit fenomeen kan vervolgens leiden tot fibrose (overmatige productie van collageen van slechte kwaliteit) (9). Het gebruik van celstretching zal de resorptie van dit collageen van slechte kwaliteit mogelijk maken door het stimuleren van de metalloproteasen, specifieke enzymen die de collageenmoleculen afbreken zodat ze door de fibroblasten kunnen worden gerecycleerd, en door het verzachten van de fibrose.
Interesse in onze depressotoestellen (DX Focus by Starvac)? Contacteer ons voor meer informatie
Referenties:
- (en) F. D’Angelo, Mechanotransduction: Tuning Stem Cells Fate, J. Funct. Biomater, 2011, 2(2), 67-87
- (en) AK. Harris, D. Stopak, P. Wild, Fibroblast traction as a mechanism for collagen morphogenesis, Nature, mars 1981, 290(5803):249-51.
- (en) C. Ruwhof, AE. van Wamel, JM. Egas, A. van der Laarse, Cyclic stretch induces the release of growth promoting factors from cultured neonatal cardiomyocytes and cardiac fibroblasts, Mol Cell Biochem, mai 2000, 208(1-2):89-98
- (en) P. Davies, Hemodynamic shear stress and the endothelium in cardiovascular pathophysiology, Nat Clin Pract Cardiovasc Med, 2009, 6 (1): 16-26
- P. Blanchemaison, Le stretching cellulaire, nouvelle méthode pour traiter le relâchement cutané, Anti-âge Magazine no 22, mars 2016, p. 59-60
- (en) P. Humbert, Mécano-Stimulation™ of the skin improves sagging score and induces beneficial functional modification of the fibroblasts: clinical, biological, and histological evaluations, Clin Interv Aging, 2 février 2015, 10:387-403.
- (en) Yy Li, Signal transduction mechanism for nitric oxide regulating lymphatic stomata and its draining capability, Anat Rec (Hoboken), février 2008, 291(2):216-23.
- (en) BE. Sumpio, Enhanced collagen production by smooth muscle cells during repetitive mechanical stretching, Arch Surg, octobre 1988, 123(10):1233-6.
- (en) S. Delanian, Post-operative fibrosis: pathophysiological aspects and therapeutical perspectives, Chir Main, 27 décembre 2008, 27(6):256-65.